Ik weet niet waor ik bin
Der is gieniene die ik ken
Alles vrumd, zo raar, zo kold
Alles in mij vuult zo old

De regen, de wind, ik vuul het niet
De zee is alles wat ik heur en zie
De zunne zakt der langzaaman in vort
En ik vraog mij of of 't mörgen beter wordt

Mien leven stiet zomar totaal op zien kop
'K weet niet wat er komp, 'k weet niet wat het wordt
Alles is zo vrumd, niks is as het lek
Het giet mar deur, het maakt mij langzaam gek

De dag wordt langzaam nacht
Der is gienien die op mij wacht
Het regent nog aal en 't göt mar deur
Ik vraog mij of, waor leef ik non nog veur

Alles in mij lek de stried op te geven
'k ben kold en leeg en 't is mij um 't even
Een störm stek op, weer een woeste nacht
'k loop mar deur; gienien die mij verwacht